بیشعوری اثر خاویر کرمنت

کتاب بی‌شعوری  یک اثر اجتماعی و روان‌شناسانه در قالب طنز است که به مخاطب کمک می‌کند تا در صورت امکان خود را بهتر بشناسد. به تعبیر نویسنده‌ی این اثر، بی‌شعوری به ملیت یا باورهای قومی، دینی و… ارتباطی ندارد، بلکه یک بیماری ذهنی است که می‌تواند واگیردار باشد و همه را مبتلا کند. خاویر کرمنت در قالب طنز به بعضی از انسان‌‌ها برچسب بیشعوری می‌چسباند. از جمله این افراد همسایه‌ای است که زباله‌هایش را در جوی آب می‌ریزد، فعالان مدنی، مجری‌های تلویزیون، سیاست‌مداران، بزرگ‌ترهای فامیل، همسر، بچه‌ی تخس و شرور که در مقدمه و متن کتاب از آن‌ها با عنوان بی‌شعور و بی‌شعوری نام برده شده است. توضیح این نکته هم ضروری است که کرمنت ابتدای کتاب اشاره می‌کند که منظورش از استفاده از لفظ «بی‌شعوری»، توهین یا ناسزاگویی نیست بلکه بی‌شعوری از نظر او یک بیماری و اعتیاد است، نه بداخلاقی! از حق نباید گذشت که این کتاب به‌خوبی بی‌شعوری را معرفی و بی‌شعورها را رسوا می‌کند.
نویسنده ادعا می‌کند که قبلا خودش یک بی‌شعور بوده؛ به‌طوری که این بی‌شعوری مشکلات عدیده‌ای را برایش ایجاده کرده بود. او عنوان می‌کند که در نهایت توانسته خودش را از شر این سَمِّ مهلک روانی نجات بدهد و حالا آمده تا سایرین که به این مَرض مبتلا هستند را درمان کند. در واقع هدفش ارائه‌ی روشِ درمان برای بیماری بی‌شعوری است.

 این کتاب مفاهیم گیرا و عمیقی دارد و مسلما خواندن آن مفید است، در صورتی‌که توسط مخاطب به خوبی درک شود و فرد را متوجه اشتباهات خود کند. به عبارتی دیگر خواننده باید بتواند با این کتاب ارتباط بگیرد و درصدد اصلاح عادات بد خویش و جبران آن‌ها برآید.